มีคนถามคำหนึ่งว่าไม่มีงานวิ่งแล้วจะฝึกซ้อมไปทำไม
ก็เลยบอกไปว่า...ครับ
ส่วนตัวคิดว่าเราจะทำผลงานดีๆได้ ในทุกเรื่อง
คือ..เราต้องทำมันจนชำนาญ
ถ้า..วันจริงเราไม่ชำนาญจะเอาอะไรไปสู้เขา
ที่เอารูปนี้มาประกอบเพื่อจะบอกว่า ตอนอายุ 20 กว่า
อยากมีกล้ามแบบนี้มาก ทั้งเล่นหนัก กินโปรตีนเยอะ
แต่ก็ไม่เคยเข้าใกล้หุ่นแบบนี้เลย...หลังจากทำไปซ้ำๆ
หลายปีมาก.. จนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต...
ถึงมีหุ่นแบบนี้ตอนอายุ 36 ปี และหลังจากอกฉีก
ก็กลายมาเป็นนักวิ่งอินดี้มีรอยสัก..
ไม่ต้องเศร้าแทนเราหรอก ว่าถ้าไม่มีอกข้างหนึง
เราก็ยังพอไปได้..
แต่ก็เกิดคนใหม่มาอีกคน..ลุงฮอนนักวิ่งอินดี้
ป.ล ลุงเองสมัยไม่มีรอย